Men zegt, wie ooit het eiland Helgoland bezoekt, wordt met het beroemde ‘Helgoland virus’ geïnfecteerd. En ja hoor, ze hebben allemaal gelijk!
Het was altijd al een droom van mij om Helgoland te bezoeken. Ik had al veel over dit eiland gehoord, vooral door documentaires op tv en foto’s op het internet, maar ook door de avontuurlijke verhalen van mijn oma. En die verhalen waren alles andere als rooskleurig. Toen ik vertelde dat ik naar Helgoland ga, kon ze alleen maar met haar hoofd schudden. Mijn oma en opa zijn er in de jaren ’90 eens geweest tijdens een georganiseerde "Butterfahrt" en waren toen behoorlijk zeeziek. Een "Butterfahrt" naar Helgoland is traditioneel een boottocht die vroeger werd gebruikt om belastingvrij te winkelen. Ze vond het vreselijk, en dat allemaal maar voor een paar belastingvrije boodschappen. ,,Nooit weer Helgoland’’, zei ze. Het verhaal werd zo verteld alsof het één van de ergste dagen in haar leven was...maar de voorvreugde liet ik mij niet nemen.
Mijn reis naar Helgoland ging zonder problemen. De buurman een tafel naast ons zag dit niet zo en bracht de meeste tijd van de reis door op de wc. Oei, hij was behoorlijk witjes om zijn neus. Hij had het ‘swit op it gebit’ zoals we in Friesland zeggen.
We vaarden vanaf Cuxhaven met een catamaran, omdat deze later op de dag vertrok en dit voor ons beter uit kwam. Voor wie vroeg opstaan niet zo’n probleem is of een kortere reistijd naar Cuxhaven heeft, kan voor een mooier vakantiegevoel de normale boot nemen.
Op Helgoland aangekomen voelde ik meteen een bijzondere sfeer op het eiland. De eerste avond toen ik naar de beroemde kliffen van Helgoland liep, hoorde ik in eerste instantie nog niets. Maar naarmate ik dichterbij kwam, zag ik de eerste Jan-van-Genten vliegen en vooral werd het geluid steeds luider. Toen ik er eenmaal middenin stond moest ik er eerst even bij gaan zitten op een bankje. Genieten van het geluid, genieten van dat wat ik hier überhaupt zie. Wow, ongelovelijk. Je moet het gewoon een keer meemaken. Een kolonie met duizenden vogels. Niet alleen maar Jan-van-Genten, maar ook zeekoeten, drieteenmeeuwen en meer. Nadat ik alle indrukken had opgezogen, pakte ook ik mijn camera uit de tas en begon ik mijn eerste foto’s te maken. Normaal ben ik altijd het liefste alleen in de natuur tijdens het fotograferen, maar hier is het gewoon leuk als je naast al die andere fotografen en natuurliefhebbers staat.
Al gauw was het tijd voor de zonsondergang. Wat een magische sfeer. Zwevende Jan-van-Genten voor mijn neus die de wind gebruiken om te vliegen... Jonge Jan van Genten die nog maar net een paar weken oud waren en op het nest zaten...Man en vrouw die hun snavels tegen elkaar aan tikken en zich lief hebben. Dit is beter dan elke romantische serie op tv. Deze avond zal ik wel nooit meer vergeten.
Op Helgoland kom je niet alleen maar duizenden vogels tegen, maar ook aardig wat kegelrobben en zeehonden. Met een bootje vaar je in ongeveer 10 minuten van het hoofdeiland naar het kleine eilandje Düne wat ook bij Helgoland hoort. Na de eerste stappen op het strand zag ik ze in de verte al liggen. Hier leven vooral veel kegelrobben en dit functioneert daarom zo goed, omdat mens en dier elkaar respecteren. Overal staan bordjes dat je minstens 30 meter afstand moet houden van de dieren. En dit schijnt behoorlijk goed te gaan, anders zou de populatie niet steeds groter worden op Helgoland.
Het weer speelde deze dagen niet zo mee en ik vond het behoorlijk fris. De wind was ook nog aanwezig, wat het fotograferen op het strand niet heel makkelijk maakte. Met een zelf geknipte vuilniszak om mijn camera heen probeerde ik de zeehonden te fotograferen en mijn camera voor het vliegende zand te beschermen. Op de foto hiernaast zie je hoe het zand over het strand vloog. Ook dit is weer een prachtig mooi stukje natuurgebied en ik kon niet stoppen met genieten. Hoe zal dit wel niet in de winter zijn als de kleine kegelrobben (grijze zeehonden) geboren worden? Ik ben zeker wel een keer van plan om ook eens in de wintermaanden naar Helgoland te gaan. Op kraamvisite bij de kegelrobben. 🦭
Natuurlijk kan je op Helgoland niet alleen van de natuur genieten, maar ook van de echte Eiergrog die graag gedronken wordt op Helgoland. Helgoländer Hummer (kreeft) is ook een specialiteit op Helgoland, maar daar ben ik niet aan begonnen. Dan liever nog een slokje Eiergrog. 😜
Daarnaast kun je op Helgoland ook nog bijzondere steentjes verzamelen. Dit zijn niet zomaar steentjes, maar men noemt het 'Meerglas'. Zeeglas op Helgoland bestaat uit glasscherven die door de natuurlijke kracht zijn geslepen tot gladde, satijnachtige stukjes. Deze stukjes zijn afkomstig van gebroken glas, zoals flessen die in zee zijn terechtgekomen, en zijn vanwege hun unieke ontstaan een populair verzamelobject voor bezoekers van het eiland. Meerglas brengt ook een stukje geschiedenis met zich mee. Na de tweede wereldoorlog was immers de Big Bang, de grote explosie waarbij veel glas van ramen of porselein in zee is beland. Op Helgoland is een klein winkeltje/museum waar je bijzondere vondsten kunt bezichtigen.
Zoals ik al eerder schreef, heeft Helgoland ook nog een rijke historie. Ik had een rondleiding door de bunker van Helgoland geboekt waarbij van alles werd verteld over de tweede wereldoorlog en de Big Bang. Wat algemene informatie heb ik ook hier beschreven. Het was een interessante belevenis waarbij we de kans grepen om wat persoonlijker met de vrouw te spreken die ons een rondleiding gaf. Ze vertelde bijvoorbeeld dat ze regelmatig met haar dochter naar de orthodontist op het vaste land ging en ze er gelijk een productief dagje van maakte. Omdat er op Helgoland namelijk geen auto's rijden (behalve de hulpverleners en de taxi die de bagage of mensen rondbrengt), geeft ze haar dochter tijdens het lopen door de stad verkeersles. Kinderen op Helgoland kennen natuurlijk geen druk verkeer, maar het is wel goed om te weten hoe het verkeer functioneert. Ook vertelde ze dat aanstaande moeders hun kind niet op Helgoland kunnen krijgen, maar uiterlijk in de 38e zwangerschapsweek het eiland moeten verlaten. Sommigen hebben familie, anderen moeten een vakantiehuis huren. En zo had ze nog veel meer te vertellen.
Zo'n leven op een eiland zoals Helgoland is in ieder geval erg bijzonder.
Helgoland is voor mij een paradijs en ik kom zeker weer een keer terug naar dit eiland. Je komt hier niet alleen maar prachtige vogels of zeehonden tegen, maar ook vriendelijke mensen. Er valt zoveel over Helgoland te vertellen en de geschiedenis is ook nog eens bijzonder. Je komt hier echt even tot rust. 5 dagen was ik op Helgoland en ik had een zeer mooie tijd. Die mooie tijd was ook na het verlaten van het eiland nog lang niet voorbij, want zelfs op de boot terug voel je nog de magie die Helgoland met zich mee brengt. Omringd door niets dan de uitgestrekte Noordzee, het geluid van de motoren en de dansende golven, lijken alle zorgen van gisteren en morgen ver weg. Je bent volledig in het moment, voelt dankbaarheid en je merkt dat je precies daar bent, waar je hoort te zijn...
💚❤️🤍
Reactie plaatsen
Reacties